تأثیر تروستیلبن بر مهار تکثیر سلولی و القاء آپوپتوز در رده سلولی لوسمی لنفوبلاستیک

سابقه و هدف: لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL=Acule lymphoblastic leukemia) شایع‌ترین نوع بدخیمی خونی در کودکان ایرانی می باشد. تروستیلبن (PT=Pterostilbene) یک Stilbenoid طبیعی می‌باشد که در ذغال‌اخته یافت می‌شود. از آن جایی که تأثیر PT روی سلول‌های لنفوبلاستی لوسمیک بررسی نشده‌است این مطالعه به منظور بررسی اثرات مهار تکثیر سلولی و القاء آپوپتوز PT روی این رده سلولی انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی رده سلولی جورکت (Jurkat) در شرایط استاندارد کشت داده شد و با غلظت‌های مختلف PT (0،30،40،50،60،80،100 میکرومولار) به مدت 24، 48 و72 ساعت مجاور و با سلول‌های کنترل (بدون دارو) مقایسه گردید. سپس میزان تأثیر دارو بر زیست پذیری سلول‌ها و القاء آپوپتوز با استفاده از آزمایش MTS و کیت annexin V-FITC بررسی گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که PT پس از 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب موجب مهار تکثیر سلولی به میزان 44%، 47% و 57% در غلظت 60 میکرومولار در مقایسه با سلول‌های کنترل گردید (05/0p<) و در غلظت 100 میکرومولار مهار تکثیر سلولی به ترتیب 71، 78 و 89% بود (05/0p<). میزان سلول‌های آپوپتوز شده به ترتیب 60%، 50% و 27% در غلظت 80، 60 و 40 میکرومولار در مقایسه با 63/4% در کنترل بود، و در غلظت 80 میکرومولار معنی دار بود (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که PT، در کنترل تکثیر و القاء آپوپتوز در رده سلولی لنفوبلاستیک جورکت مؤثر است. لذا مطالعه مکانیسم القاء آپوپتوز توسط این ترکیب می‌تواند گامی در جهت پیشرفت به سمت هدف درمانی باشد.